παρνασ(σ)ιακός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον Παρνασσό ή στην ποιητική σχολή τού Παρνασσισμού*

2. (το αρσ. πληθ. ως κύριο όν.) οι Παρνασσιακοί

οι ποιητές που ακολουθούν την ποιητική σχολή τού Παρνασσισμού, η οποία εμφανίστηκε στη Γαλλία κατά τα τέλη τού 19ου αιώνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Παρνασ(σ)ός + κατάλ. -ιακος (πρβλ. σεληνιακός). Ο νεοελλ. τ. παρνασ(σ)ιακός «οπαδός τού παρνασ(σ)ισμού» (< γαλλ. parnassien, βλ. λ. παρνασ- (σ)ισμός)].